الزامات کلی و اساسی درباره برق اضطراری ساختمان

این سیستم باید مطابق با NFPA 110 باشد تا به پمپ‌های آتش‌نشانی الکتریکی، تجهیزات مرکز فرماندهی اضطراری و روشنایی، آسانسورها، سرویس آسانسور تجهیزات مکانیکی برای محفظه‌های ضد دود و تجهیزات مکانیکی خدمت‌رسانی به سیستم‌های کنترل دود کمک کند.

در حالی که نیازهای برق اضطراری و آماده به کار در چندین منطقه مورد استفاده دیگر یافت می شود، ساکنان مراقبت های بهداشتی دقیق ترین نیازها را دارند. NFPA 101 الزامات کلی را در مواردی که سیستم های تشخیص آتش، هشدار و سرکوب مورد نیاز است، در جایی که نیاز به روشنایی اضطراری است، و سایر نیازهای اولیه آتش سوزی و ایمنی زندگی را فراهم می کند. با این حال، هنگامی که به جزئیات مربوط به سیستم‌های خاصی می‌رسد که باید با چه سطحی از قابلیت اطمینان نیرو مورد استفاده قرار گیرند، NFPA 99 حرف اول را می‌زند.

نسخه 2009 NFPA 99 سه طبقه بندی از دسته های تجهیزات الکتریکی ضروری را بر اساس سطح بحرانی بودن سیستم های ارائه شده شناسایی می کند:

• شعبه ایمنی زندگی
• شاخه بحرانی
• سیستم تجهیزات.

شاخه ایمنی زندگی به صورت زیر تعریف می شود:

یک زیر سیستم از سیستم اضطراری متشکل از فیدرها و مدارهای انشعاب، مطابق با الزامات ماده 700، NFPA 70 و در نظر گرفته شده برای تامین نیازهای برق کافی برای اطمینان از ایمنی بیماران و پرسنل، و به طور خودکار به منابع برق متناوب در هنگام قطع برق متصل می شود. منبع برق معمولی شاخه ایمنی زندگی سیستم اضطراری برق اضطراری را برای موارد زیر فراهم می کند:

• اشراق وسایل خروج
• روشنایی خروجی و علائم جهت
• سیستم اعلام حریق و اعلام حریق
• دزدگیر سیستم گاز پزشکی غیر قابل اشتعال و سیستم های خلاء
• سیستم های ارتباطی اورژانس بیمارستانی
• روشنایی وظیفه، شارژر باتری، و پریزهای انتخابی در محل مجموعه ژنراتور
• کنترل آسانسور، ارتباطات و روشنایی
• درب های خروجی کارکرد اتوماتیک
• عملکردهای کمکی سیستم اعلام حریق