ساخت و ساز و این امر استفاده آسانسور را ارتقا می‌دهد

این امر استفاده را ارتقا می‌دهد. از مسیرهای مختلف پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در شهر، کسب‌وکار در محله، و بهبود دسترسی به استحکامات سابق میراث جهانی یونسکو در شهر لوکزامبورگ، سرویس آسانسور از جمله، از جمله، Béinchen (de) - یک پل مستحکم قرن هفدهمی با طراحی ووبان بر روی رودخانه آلزت. 9،  12  یک مطالعه در سال 2007، گزینه‌های مختلفی از جمله فونیکولار، پله‌های برقی و تله کابین هوایی را قبل از استقرار در آسانسور در نظر گرفت. دلایل اصلی این انتخاب شامل هزینه‌های ساختمان، هزینه‌های نگهداری، محدودیت‌های فضایی ناشی از طرح خیابان موجود در Pfaffenthal، و لزوم عدم تجاوز به سایت های ثبت شده میراث جهانی یونسکو.

ساخت و ساز

بودجه 7,573,950 یورویی برای این پروژه توسط شورای شهر لوکزامبورگ در 16 فوریه 2009 تصویب شد و مراسم افتتاح آن در 10 دسامبر همان سال برگزار شد. ساخت و ساز به مدت چهار سال به دلیل مسائل زمین شناسی در ایمن سازی برش دامنه تپه به تعویق افتاد 18  در 2 ژوئن 2014، قانونگذاران شهرداری تصمیم گرفتند 2,959,564 یورو بودجه اضافی برای ساخت آسانسور اختصاص دهند. شفت به پارک بنیاد Pescatore بین ماه مه و سپتامبر 2015 ساخته شد. کابین آسانسور برای نصب در 3 مارس 2016 وارد شد. جدا از بودجه ساخت آسانسور، در 26 ژانویه 2015 یک تراشه تقریباً 1 میلیون یورویی توسط شهرداری لوکزامبورگ تصویب شد. شورای محوطه سازی و نوسازی پارک بنیاد پسکاتور برای ورود آسانسور. این شامل ساخت یک مسیر دوچرخه به طول 220 متر بود که از بلوار رابرت شومان، بلافاصله قبل از پل بزرگ دوشس شارلوت، به پل عابر پیاده آسانسور Pfaffenthal منتهی می شد.

افتتاح

این آسانسور پس از یک مراسم رسمی افتتاحیه در 22 ژوئیه 2016 به روی عموم باز شد.تخمین زده می شود که در اولین سال فعالیت خود، آسانسور پانورامیک Pfaffenthal بیش از 33000 نفر را حمل کرده است.[8] در دسامبر 2017، لیدی پولفر، شهردار شهر لوکزامبورگ، تمایل خود را برای ساخت سومین آسانسور عمومی در شهر، بین دره Petrusse و Ville Haute، با الگوبرداری از موفقیت آسانسورهای Grund و Pfaffenthal اعلام کرد.